We treffen Elske bij Seets2Meet op Centraal Station ’s-Hertogenbosch. Kiki en ik waren daar allebei nog nooit geweest. Elske vertelt over het concept: „ondernemers mogen hier gratis werken in ruil voor sociaal kapitaal. De grote bedrijven, die vergaderruimte om de centrale hal heen huren, betalen met geld. De ondernemers loggen in op een systeem, melden daarop welke expertise ze hebben en wat ze aan het doen zijn. Zo weet je wie er om je heen aan het werken is en kan elkaars expertise gemakkelijk worden benut. Er wordt elke dag samen geluncht. Het is een fijne werk- en ontmoetingsplek.”
—
„Dag Elske. Leuk je te ontmoeten! Ik kende jou nog niet, maar waar had ik je van kunnen kennen?”
„Nou, daar heb ik van te voren over na even over nagedacht. Het zijn eigenlijk twee verschillende poten. Je kunt mij kennen van presentatie klussen op culturele evenementen: Theaterfestival Boulevard, Bevrijdingsfestival, Kunstbende. Ik werk vooral voor regionale evenementen die aandacht vragen voor kunst en cultuur. Daarnaast heb ik mijn eigen bedrijf, Wake Up, dat opereert op het gebied van werkplezier.”
„Vertel! 2 poten?”
„Ja, dat heeft ook met mijn vaardigheden te maken. Ik ben erg goed in het activeren van zaken in verschillende rollen. Een fotograaf is goed in fotograferen en ik ben goed in enthousiasmeren en vragen stellen. Ik vraag mij vaak af: waarom doen mensen de dingen die ze doen? Bij Wake Up werk ik als procesbegeleider, projectcoördinator of als inspirerende workshop leider. Ik heb daarbij altijd te maken met het maken van verbinding en bewustwording.
Het werken als presentator is een andere poot. Een rol om te activeren en enthousiasmeren in een heel dynamische setting. Het heeft een korte en krachtige spanningsboog.”
„Hoe ben je met Wake Up begonnen?”
„Ik struggelde in mijn baan als personeelsadviseur. Ik was gefascineerd door personeelscultuur, door omgangscodes, want ik zag dat heel veel mensen vast zitten in structuren. Toen ben ik dat bij mezelf nagegaan en zag: ik doe dit ook, maar dat wil ik niet tot mijn 65e. Ik vroeg mij telkens af: hoe kan werken leuker, persoonlijker, gezelliger? Daar ben ik naar op zoek gegaan.
Zonder precies te weten wat ik ging doen heb ik ontslag genomen. In ben aan de theaterschool in Amsterdam gaan studeren. Gaan ontdekken: wat vind ik dan leuk? Wat ik ontdekte, doordat ik stopte met werken, maar ook tijdens de lessen, is dat je zoveel meer kunt dan je denkt en weet. Men heeft veel in huis, maar laat zich beperken door ‘hoe het hoort. Het kan vrijer en leuker! Dat wilde ik gaan toepassen in het bedrijfsleven.”
„Wat is daarbij je drijfveer?”
„In een zin: ik geloof dat mensen op hun beest zijn als ze het naar hun zin hebben, maar dat dat wordt verstoord ( in het werkende leven) door routine en de waan van de dag. Door bewustwording te creëren kun je weer gaan nadenken over waar je plezier van krijgt. Je moet uit je routine worden getrokken. Wat kun je zelf doen om dat beter te maken. En dat is precies wat ik met Wake Up doe.
Ook als presentator vind ik dat belangrijk. Ik hoef geen expert te zijn op het gebied van de inhoud van het evenement, maar heb altijd interesse in de persoon die ik interview. Persoonlijke ontwikkeling en groei zijn de pijlers waar het mij om gaat.”
„Even een heel andere vraag: hoe was je als kind?”
„Onbevangen. Ik speelde vroeger panfluit en had een uitvoering, maar was mijn muziekboek vergeten. Ik loste dat gewoon op door een liedje dat ik uit mijn hoofd kende te spelen. Ik zag er dus geen probleem in en zo denk ik nog steeds: in mogelijkheden, in experimenteren.”
„Als je dat op je ondernemerschap betrekt, hoe uit zich dat dan?”
„Als ik heel eerlijk ben, dat is natuurlijk het leukste, dan had ik geen idee van hoe en wat, toen ik mijn baan opzegde. Studeren is nog geen geld verdienen. Ik ben toen heel veel dingen gaan uitproberen. Ik had elk half jaar weer andere ideeën met betrekking tot het creëren van werkplezier op de werkvloer. Ik wilde mijzelf meer professionaliseren en probeerde alle dingen die ik doe te vangen in 1 product. Toen ik dat deed liepen de opdrachten terug: het werkte niet. Nu ben ik in heel veel verschillende rollen actief, op het gebied van werkplezier en persoonlijke ontwikkeling. De ene keer ben ik verbinder, de andere keer workshop leider.”
„Hoe kom je aan je klanten?”
„Netwerken vind ik een vies woord, meestal via aanbeveling van anderen. En vooral zelf heel actief naar buiten gaan, mensen ontmoeten, maar niet heel erg gericht. Ik ga niet naar een open koffie met het doel 4 mensen een visitekaartje te geven voor een mogelijke opdracht, maar omdat ik daar wil gaan praten met mensen. Ik moet ervoor op pad, mensen in het echte leven ontmoeten. Iemand uitnodigen via de mail voor een kop koffie om eens van gedachte te wisselen. Elke keer vanuit persoonlijk contact mijn eigen netwerk benaderen.”
„Heb je dan nooit schroom, als je iemand die je niet kent benadert?
Jawel, want iemand koud bellen zou ik heel onprettig vinden, dan zou ik mezelf opdringen. Maar als het ontstaat en het voelt goed, dan niet.”
„Wat zijn de kicks rond het ondernemen?”
„Als iets lukt, het samen zijn met anderen, samen iets maken / realiseren. Van het versuren van een factuur tot het samen ontwikkelen van een idee dat uiteindelijk staat als een huis. Of de reactie van een deelnemer, die het heel tof vond wat ik had gepresenteerd. Het feit dat je telkens weer iets ontdekt over je zelf of over het werk. Je moet jezelf blijven voeden. En als laatste, het onderweg zijn, letterlijk, want dat geeft weer afwisseling.”
„Wat zie je als de voordelen en nadelen?”
De voordelen: VRIJHEID, met hoofdletters! De nadelen vind ik de financiën, dat je niet altijd weet wat er binnen komt.
„Kun je ook dan blijven denken in mogelijkheden? Want dat lijkt mij een stuk moeilijker.
Niet altijd. Ik heb ook wel dagen dat ik denk: hoe moet ik dit gaan doen? Maar de volgende dag is dat vaak weer anders. Ik blijf wel altijd op zoek naar mogelijkheden, zodat nieuwe dingen kunnen blijven ontstaan.”
„Levert dat je hoofdbrekens op?”
„Als ik daarop focus, dan verdwijnt de creativiteit. Gelukkig had ik de afgelopen jaren vaste samenwerkingen waardoor ik niet over geld na hoefde te denken.”
„Als zelfstandige kun je altijd en overal werken. Hoe bewaak jij je vrije tijd?”
„Soms lastig, want ik begin direct na het uitzetten van mijn wekker met het lezen van mails. Vrijdag middag, dan sluit ik wel af en heb ik echt weekend. Mijn valkuil is wel dat ik bij een heel vet project soms ook ’s avonds laat ineens weer aan het werken ben.”
„Hoe staan de zaken nu?”
„Nu sta ik op een kruispunt. Ik heb mijzelf de vraag gesteld: als ik me opnieuw zou willen profileren, hoe zou ik dat zomer 2016 willen? Het verhaal dat ik in mijn workshops deel is nog steeds interessant voor de deelnemers, maar voor mezelf een beetje uitgewerkt. Het wordt al bijna routine. Ik wil mezelf weer verder ontwikkelen, the next stap.”
„Kun je een tipje van de sluier oplichten?”
„Er komt een nieuwe rol voor mij aan. Eerst was mijn thema werkplezier, vanuit de urgentie en inhoud van mezelf. De lijn die ik heb ingezet wordt vervolgd, maar….”
„Wat is daarbij jouw ideaal?”
„Er komen 2 woorden in mij op: kunnen blijven veranderen en vrijheid.”
„Wie kun je ons aanraden voor een volgend interview?”
„Don Blaauw. Hij doet heel veel voor en met kinderen op het gebied van ontdekken. Hij heeft een product waarbij kinderen kennis vergaren in een mix van online en offline wereld met betrekking tot het krijgen van een echte ansichtkaart. Echt heel tof.”
Tekst: Roos Terra
Fotografie: Kiki de Bilde (check haar Facebook en website)
Meer #ruimdenkers op de projectpagina en het Facebookalbum van RUIM.