Janneke Pieters, 25 jaar, Helvoirt
Bedenker en mede-eigenaar Brouwerij Boegbeeld
“Ik hoop dat we een stukje cultuur van Den Bosch worden.”
Janneke maakte kennis met speciaalbier toen zij met haar huidige vriend naar zijn woonplaats Maastricht ging. Ze dronk daar haar eerste speciaalbiertje: een Kwak. “Dat glas van Kwak was al een hele belevenis voor mij. Hoe moest ik daar nou bier uit drinken?”, vroeg zij zich hardop af. “Maar dankzij Martijn heb ik speciaalbier heel erg leren waarderen. Dat heb ik bijvoorbeeld niet van mijn moeder geleerd, van haar kreeg ik een gewoon pilsje: Amstel of Bavaria.” Nu is ze bedenker en mede-eigenaar van Brouwerij Boegbeeld en heeft ze al verschillende speciaalbiertjes op haar naam staan. De bekendste is het Kutbier. “Dat is een ode aan de Bossche kut: de Bossche vrouw met geverfd haar, ze rijdt op een Tomos en heeft grote boodschappentassen aan het stuur”, vertelt ze.
“Ik was eigenlijk een student die precies genoeg werk verrichtte voor een net voldoende cijfer.” Haar studie Fooddesign and Innovation aan de HAS had een moeizame start. Janneke voelde zich niet gemotiveerd en vond een 5,5 prima. “Totdat ik ging brouwen. Toen had ik opeens het gevoel dat ik overal goed in was. Dus dat bierbrouwen lag me wel. Ik ontwikkelde drie ‘mannen’-bieren. Geïnspireerd door mijn vader (sorry pap), want niet alle mannen zijn goed in het kruiden van het eten. Als zij gaan koken wordt het macaroni of iets uit een pakje waarvan ze denken: ‘Dit moet me wel lukken’. Ik heb het bier gebrouwen met de kruiden die horen bij de gerechten.” Dat lukte beter dan Janneke durfde hopen, want daarmee won zij de tijdens de Food Experience de publieksprijs en was ze genomineerd voor de FoodManShip Award. Het is wel duidelijk dat Janneke gemaakt is voor het brouwen van bier. “Van brouwen word ik gelukkig, waarom zou ik iets anders doen?”
Schuurtje aan het water
“Op de Tramkade waren ze aan het bouwen en daar kwam toen een plekje vrij. Aan het water staat een heel klein huisje, een soort schuurtje; dat leek ons een mooie plek voor een brouwerijtje.” Het schuurtje bleek helaas te klein voor een brouwerij, maar het concept leefde voort. Janneke zorgde ervoor dat haar bieren bij ‘grote-kleine’ brouwers in de omgeving werden geproduceerd, zodat zij die vervolgens zelf konden verkopen. Al is dat proces erg tijdrovend en onpraktisch. “Brouwen kan je doen met twee, honderd, duizend liter of hoeveel je wil. Het proces blijft gelijk en duurt altijd even lang, dat hangt niet af van de hoeveelheid. Maar je moet dus wel een ruimte hebben om het aantal liter te produceren. In principe ben je 8 uur aan het brouwen. Je kan zelfs thuis in je eigen pannetje iets maken. Zo zijn wij ook begonnen.”
Boegbeeld
Het enthousiasme spat eraf als Janneke vertelt over Brouwerij Boegbeeld: “Zal ik eerst uitleggen waar de naam vandaan komt?”, vraagt ze zich hardop af. “Brouwerij Boegbeeld staat voor twee vrouwen die bier brouwen. Het huisje op de Tramkade was de basis van onze brainstorm en staat aan het water – wij vinden dat de voorkant van de Tramkade, maar veel mensen zien dit als de achterkant. De brouwerij moest ook gekoppeld zijn aan Den Bosch. De Bosschenaar heeft met een grote bek en een klein hartje, dus in de naam moest ook iets stoers zitten. Brouwerij Boegbeeld sloot dus helemaal aan bij ons, maar ook bij dat huisje op de Tramkade.” Janneke startte Brouwerij Boegbeeld met haar compagnon Mary-Jane Snelders en bundelde hun krachten. “Want ik weet veel over het product en proces, maar zij kon juist de marketing ervoor doen en bijvoorbeeld teksten schrijven. Daar is zij veel handiger in.”
Dromer uit Amsterdam
“Ik ben geboren in Amsterdam, maar ik voel me wel echt Bosschenaar.“ Toen Janneke 12 jaar was verhuisde ze van Amsterdam naar Helvoirt. Daar beleefde ze haar puberteit en ging ze naar school. “Als kind was ik heel dromerig. Ik dacht veel na over de toekomst en durfde erover te dromen. Door mijn dromerigheid ben ik wel heel creatief en leg ik soms linkjes die anderen niet leggen. Dan spring ik soms van de hak op de tak, wat ik af en toe heel irritant vind aan mezelf, maar ook heel fijn. Anders was ik nooit op het Kutbier gekomen.”
Kanshebber
“Ik ben wel een beetje een chaoot, maar ook een aanpakker. En ik zie in alles kansen. Als het lijkt alsof iets niet gaat lukken, zie ik daar juist een oplossing voor.” Als ondernemer heeft Janneke verschillende kanten. “Ik vind mezelf een goede ondernemer, maar ik kan wel eens stuurloos raken. Daarom is de samenwerking met Mary-Jane heel fijn, samen kunnen we onze richting bepalen.”
Het ondernemen
Dat ondernemen niet bepaald saai is, weet Janneke inmiddels ook. In het begin kwam ze wel eens voor verrassingen te staan. “We dachten dat we alles zelf konden. Vooral toen we ons net hadden ingeschreven bij Kamer van Koophandel. Dan wordt het toch af en toe teveel, verstop je jezelf in bed onder de deken en vraag je jezelf af: ‘Waar ben ik aan begonnen?!’” Financieel gezien was het ook even wennen voor de dames. “Nu kunnen we de producten voor het bier gewoon betalen, maar helemaal in het begin vroegen we elkaar of vrienden: ‘Goh heb jij nog een tientje voor een zak mout, want we moeten brouwen’.”
Icoon
“Het moet een Bosch icoon worden.” Janneke heeft grootste plannen voor haar bier. Maar daarvoor is wel een eigen plek nodig om te brouwen. “Ik zie het zo voor me dat we uiteindelijk een eigen brouwerij hebben en dat mensen dan naar Den Bosch komen voor een Bossche Bol én het Kutbier.”
Tekst: Nina Hawinkels
Fotografie: Heske Knoppers
Meer #ruimdenkers op de projectpagina en het Facebookalbum van RUIM.