Van café naar clubzaal en van clubzaal naar zijn eigen festivals. Als je Robert (24) vraagt wat zijn droom is, moet hij toegeven dat hij die met Losjes al redelijk aan het leven is. Samen met broeders Albert-Jan (30) en Cees (27) haalt de Bosschenaar een stukje (house en techno) cultuur naar de stad die er voorheen niet was. En er ligt nog meer in het verschiet…
—
Ondernemer
‘Word je niet van de één op andere dag. Zoiets groeit. Het voelde vier jaar geleden, toen we begonnen met Losjes, ook helemaal niet als ‘Nu gaan we even een partijtje ondernemen’. We wilden gewoon een tof feestje organiseren met muziek die wij leuk vonden en nergens in de stad konden vinden. Dat die eerste feestjes in café Cinq – met één dj set en drie man en een paardenkop – zouden uitgroeien tot onze eigen Losjes festivals, hadden we nooit gedacht. Althans, toen niet. Maar dat is nou juist ook het mooie aan ondernemen en ondernemer zijn: gaandeweg ontdek je wat werkt en wat niet, waar je voor wil gaan en wat je moet laten varen. Het is echt een proces.’ Wat heb je bijvoorbeeld moeten laten varen? Lacht. ‘De overtuiging om alles zelf te moeten doen. Natuurlijk moet je als ondernemer van veel markten thuis zijn, maar in sommige dingen zijn anderen nou eenmaal beter. Ik heb geleerd om er veel meer boven te gaan staan. Zorgen dat alle posities bezet zijn, in plaats van zelf alle ballen omhoog proberen te houden. Dat is echt een eye-opener geweest.’
‘Het rauwe terrein van de Tramkade (oude veevoederfabriek De Heus) ademt een industrieel verleden en is daarmee de perfecte festivallocatie. Afgelopen maart lanceerden we daar ons eerste indoor festival en op Bevrijdingsdag deden we het nog eens dunnetjes over in de buitenlucht.’
Kick
‘Iets van a tot z regelen, de juiste mensen bij elkaar brengen, ervoor zorgen dat iedereen weet wat er gedaan moet worden, zorgen dat alle neuzen dezelfde kant op staan en iedereen geïnspireerd blijft. Het heeft een hele poos geduurd, maar op een gegeven moment besefte ik ineens: het is gewoon organiseren wat ik doe. Heel gek misschien, maar het voelde zo goed toen eindelijk dat kwartje viel. Ik heb namelijk heel lang geworsteld met de vraag ‘Ja, maar wat is nou mijn kwaliteit, mijn kracht’? Ik krijg er echt een kick van als alles goed verloopt, alles klopt en we van bezoekers, leveranciers en andere partners te horen krijgen ‘Jongens, het was weer super geregeld’. Kwaliteit staat altijd voorop en die kwaliteit gaat veel verder dan alleen een paar dikke dj’s neerzetten. We laten zelfs liever een grote artiest liggen om ervoor te zorgen dat het totaalplaatje klopt. Dat is echt onze kracht, denk ik. Maar het lukt ook niet altijd. Tijdens Losjes Warehouse afgelopen maart trok de verwarming het niet en bleef het op bepaalde plekken behoorlijk fris. Het werd misschien niet eens opgemerkt door het dansende publiek, maar mij doet zoiets oprecht pijn. Meer pijn zelfs dan een artiest die wat minder lekker draait, of wanneer een fotoalbum minder likes krijgt.’ Zit je daar lang mee? ‘Soms wel, soms niet. Ik denk vooral altijd: de volgende keer gaan we het nog weer beter doen.’ Achterover leunen is er dus niet bij? ‘Nee, absoluut niet. Ik ben echt geen type dat naast zijn schoenen gaat lopen. Sowieso hecht ik weinig waarde aan spotlights en faam. Laat mij maar de man achter de schermen zijn. Mensen weten toch wel wat ik doe, daarvoor heb ik geen podium nodig.’ Draai je dan ook niet meer zelf? ‘Op onze eigen feesten niet meer, nee. We hadden al snel door dat als we met Losjes echt iets wilden neerzetten, we zelf een stapje terug moesten doen, zodat we andere artiesten konden aantrekken. Ik draai sowieso nog maar een keer of zes per jaar.’ Veel minder dus. Hoe komt dat? ‘Lange tijd wilde ik echt artiest worden, maar op een gegeven moment moet je een afweging maken. Ik kan er niet fulltime mee bezig zijn, dus waar ben ik dan over tien jaar? Dan sta ik waarschijnlijk nog steeds in P79 te draaien. Leuk, maar wil ik dat? Als organisator zie ik de toekomst veel positiever.’
Kopzorgen
‘Krijg je er als ondernemer gratis bij. En dan met name over de financiën. Gelukkig houd ik wel van cijfertjes, maar het blijft altijd spannend. In de aanloop naar een event investeer je en geef je geld uit. Dat moet op één dag terugverdiend worden. Alles rood of alles zwart dus, zeker bij een groot outdoor festival. Als het regent, scheelt dat zo 150 man. Dat kun je echt niet hebben. Zeker niet als je al je spaargeld erin hebt gestopt.’ Krijgen jullie geen subsidie? ‘We worden vanuit de gemeente financieel gesteund ja, maar dat is minimaal.’ Zonde, want jullie zetten echt wat neer in Den Bosch. Ooit de handdoek in de ring willen gooien? ‘Ook al is dit mijn droom, natuurlijk heb ik dat gevoel weleens. Het moet binnen twee jaar namelijk echt rendement gaan opleveren, want we bengelen nu tussen quitte spelen en verlies draaien. We kunnen er alle drie dus ook nog niet van leven en hebben naast Losjes allemaal nog een parttime baan. Maar dat geeft niet. Als je een droom hebt, moet je ervoor gaan. No matter what.’
Imperium
‘Van café naar clubzaal en van clubzaal naar onze eigen festivals. Als je vraagt wat mijn droom is, moet ik toegeven dat ik die al wel redelijk aan het leven ben. Mensen komen geregeld naar me toe en zeggen ‘Ik hoef niet meer naar de randstad voor een dik feest’. Dan weet je dat je iets goed doet. 
Dus jij hebt over een poos een (dance) imperium gebouwd en organiseert de grootste feesten van Nederland, wat zeg ik, Europa, in je slobbertrui en op je Nike Air Max? ‘Reken maar van yes!’
> www.wijzijnlosjes.nl
> facebook.com/Losjesevent
Tekst: Rosa Dammers
Fotografie: Donna van Rosmalen
Meer #ruimdenkers op de projectpagina en het Facebookalbum van RUIM.