Posts Tagged: portretten

‘Mensen vragen: Dillan, mag ik jouw nummer doorgeven? Dat is hoe ik mijn opdrachten krijg. Ik heb geen website, alles loopt via via.’

—

Bankje
‘Ik ben eigenlijk begonnen met het idee om gewoon een mooi bankje te maken. Toen die er eenmaal was, dacht ik: ‘Vet bankje zeg!’ en zo kwam van het één het ander. Ineens ben ik er heel serieus mee bezig. Guus Verschuur, een vriend van mij, is de huisstijl aan het ontwikkelen en ik investeer zelf natuurlijk een heleboel aan tijd en geld. Tja, en dan nu hopen dat het een succes wordt.’

Spannend
‘Mijn plan was om het bankje begin 2016 te lanceren, op de woonbeurs in Amsterdam. Dát ga ik niet halen, maar ik werk wel toe naar zo’n soort moment. Toen ik bij café De Palm stopte, had ik voor een paar maanden even wat geld.. En ik had deze schetsen nog liggen. Ik heb ‘m in elkaar gezet en dacht: daar kan ik wel wat mee. Na nog meer schetsen heb ik nu een hele meubellijn. Vorige week heb ik een gesprek bij de bank gehad, wat heel spannend was. Ik moet natuurlijk best een hoop geld hebben hiervoor. Maar ik denk dat ik me wel kan meten aan de meubelontwerpers in ons land – categorie buitenmeubels, hoge segment.’

Businessplan
‘Ik moest naar de bank en dacht nog: dat wordt helemaal niks. Snel de avond van tevoren nog een berekening gemaakt, werd er niet eens naar gevraagd! Maar ik was wel echt heel erg zenuwachtig daarvoor. Omdat ik niet weet waar ik in stap. Zit ik daar, tegenover die bankmensen.. ‘Hoi ik ben Dillan, ik heb een idee.’ Ja, wat moet je daarmee? Ik loop nu echt al maanden te stoeien met een bedrijfsplan, en ik kom er maar niet doorheen.’

Leerschool
‘Ik heb geleerd voor meubelmaker en meubelstoffeerder. Daarna gewerkt voor diverse bazen, waaronder Piet Hein Eek, maar dat waren eigenlijk allemaal tijdelijke banen. Meestal na een periode van twee jaar stopte ik er weer mee en ging ik de horeca in. Met als grote hobby klussen in mijn eigen werkplaats.’

Projecten
‘Het lijkt me al jaren te gek om een kleine productie in iets te hebben en daarnaast vooral een beetje te spelen. Daar begon het hele plan van het bankje eigenlijk mee. Stel dat ik die 1 per week mag maken, voor de verkoop, en daarnaast alleen maar leuke projecten doe – bijvoorbeeld het ontwerpen en maken van zo’n decor – dat lijkt me heerlijk! Al ziet het er nu naar uit dat het andersom zal zijn. Dat ik al het andere moet laten om dit van de grond te krijgen. Maar..’ hij moet lachen, ‘ik merk dat ik er wel heel enthousiast van word!’

Financiering
‘In dat adviesgesprek met de bank liet ik vallen: ‘Tja, ik wil eigenlijk ook wel geld’, waarop we in gesprek raakten over dit project en ik een week later werd teruggebeld vanuit OndernemersLift+, een Brabantse stichting die zich inzet voor jonge ondernemers met een goed idee. Ik deed een intake en werd gekoppeld aan een begeleider. Zo iemand met ervaring, die je dan bij de hand neemt in het hele traject, van A tot Z. En de kans is aanwezig dat ze me nu ook gaan helpen bij de financiering. Super interessant!’

Derde kindje
‘Ik weet niet hoe het gaat lopen. Ik doe al jaren alles beetje bij beetje. Mijn werk bij De Palm was er voor de financiële basis, zeker toen Teuntje werd geboren, maar dat voelde het laatste jaar niet meer goed. Het ontstond door een ideaal dat ik heb.. Tijdens het eerste levensjaar van allebei mijn kindjes ben ik heel veel thuis geweest en werkte ik in de avonduren. Hanneke en ik hebben dat helemaal met z’n tweetjes kunnen doen! Dat vond, en vind ik nog steeds, superbelangrijk. Daarom is het ook een bewuste keuze om nu te stoppen met het werk in de horeca en aan mijn ‘derde kindje’ te beginnen door terug de meubelmakerij in te gaan.’

Toekomst
‘Nee, ik bedenk de dingen meestal niet van tevoren, het gebeurt gewoon. Ik laat me leiden door de situatie en ga af op wat me uitkomt. Nu merk ik wel – vooral met het bankje – dat ik bewuste keuzes maak. Maar als het los gaat, gaat het ook echt los. Dan laat ik me helemaal gaan! En dat hoort ook, vind ik. Ik ben bijna 40 en heb besloten om nog 10 jaar als een dolle te gaan werken. Met het werk in de horeca heb ik niet echt pensioen opgebouwd, maar ja.. Ik ben daar dus nu wel mee bezig.’

Opdrachten
‘Mensen vragen: ‘Dillan, mag ik jouw nummer doorgeven?’ Dat is hoe ik mijn opdrachten krijg. Ik heb geen website, alles loopt via via. Voor mijn eigen klussen wil ik dit ook zo houden, alleen voor het bankje moet er wel een website komen. Guus zei ook tegen mij: ‘Dillan, je moet écht Facebook’, want dat heb ik ook allemaal niet. Ik krijg van hem dus veel huiswerk, en dat is maar goed, want anders doe ik het niet. Dat is wel een goede move geweest, dat ik hem in de arm heb genomen.’

Stok achter de deur
‘Op De Heus was ik vorig jaar verantwoordelijk voor de crew catering, tijdens Theaterfestival Boulevard. Toen stond er zo’n hele grote kookbus, waar we met z’n drieën twee weken mochten knallen. Dat doe ik dan met Jacques (Van Geffen, Eetbar DIT) en Pepijn (Muller, Mariapaviljoen), als logisch gevolg van mijn horeca carrière.

Maar interieurbouw en decorbouw komen bijna automatisch op m’n pad. Bijvoorbeeld voor de Gemeente Tilburg, maar ook voor Rowdy – een goede vriend van mij – die bezig is met een musical. En ook heb ik dit jaar weer ideeën uitgewerkt voor Elske en Sanne, die met hun voorstelling terugkwamen op Theaterfestival Boulevard. Eigenlijk begon het daar allemaal mee! Daardoor bedacht ik me: dan ga ik het ook doorzetten ook, mijn eigen bedrijf.’

Flow
Dat zijn een boel verschillende dingen. ‘Ja klopt.. Het is toch ook niet goed om je te richten op één ding?! Het gaat om vrijheid. Denk ik. Ik kijk gewoon naar de dingen die op m’n pad komen, en de dingen die ik leuk vind ga ik doen.’ Wat is ‘leuk’? ‘Ja, dat weet ik niet. Ik kan het niet zo goed uitleggen. Je moet volgens mij een doel hebben, dan komt de rest vanzelf.’

Achter de schermen werkt(e) Dillan (40) aan veel initiatieven mee. Hij bouwde de DJ-tafel van Café Cordes, deed catering op verschillende events en ontwierp o.a. het decor van de voorstelling Cursus omgaan met vrouwen (Theaterfestival Boulevard 2014 en 2015). Je kunt hem ook kennen uit de horeca, maar vanaf volgend jaar is hij ‘de man van dat bankje’, let maar op.

> linkedin.com/in/dillan-petersen

Tekst: Meggy Althuizen
Fotografie: Monique van de Wijdeven
Meer #ruimdenkers op de projectpagina en het Facebookalbum van RUIM.

’We willen Den Bosch als creatieve stad laten groeien, maar teveel mensen verlaten de stad rond hun 25e. Dat wil ik tegengaan.’

—

Business
‘Ik organiseer evenementen. Ben ooit met Glow begonnen in de Talent Factory, maar doe nu ook Klub KMPKT, Spatial (Outdoor), GIF en Studio PK14 – wat sinds kort is opgevolgd door het Drie Mollen Project (voormalig EKWC). Ik wil mensen bij elkaar brengen door hen een gezellige avond te laten hebben. Een soort ‘sociaal bindmiddel’. Het is een groot compliment als iemand tegen je komt vertellen dat ‘ie op jouw feestje zijn vriendin heeft ontmoet, waarmee hij alweer een jaar samen is. Dat is het vetste! En dat geldt voor deze plek (De Drie Mollen) ook: mensen samenbrengen, lekker werken en ook gezelligheid. Maar wel met mensen die ook ambitie hebben.’

Ideeën
‘Inspiratie doe je volgens mij op door altijd je oren en ogen open te houden. En door te reizen. Steden in Nieuw-Zeeland bijvoorbeeld, lijken meer te bruisen dan hier in Nederland. Maar toch, ondanks dat, liggen de kansen hier. Het verschil kunnen maken in je eigen omgeving, dat motiveert.’

Eerste keer
‘Dat was de Talent Factory, in 2009. Alle DJ’s gratis, flyers en posters gratis laten drukken, techniek.. We hebben toen bijna alles gesponsord gekregen. En die gast van de Talent Factory zag het natuurlijk wel zitten: die moest iets met jongeren. Aan de andere kant vond ‘ie het ook wel geinig, die techno. Jouke en ik werkten daar achter de bar, en tijdens een afzakkertje aan het einde van de avond ontstond dit idee.’

Potentie
‘Onze missie is sindsdien niet veranderd: we willen Den Bosch als creatieve stad laten groeien. Niet iedereen weet wat we aan kunstenaars, muzikanten, creatievelingen in huis hebben.. En waar kunnen zij zich rond hun 20e / 25e professioneel laten zien?! Teveel mensen verlaten de stad op die leeftijd en dat wil ik tegengaan. Daarom is cultuur juist zo belangrijk voor een stad. We willen talent behouden en aantrekken.’

Les
‘Op de Rooi Pannen (MBO, toerisme & recreatie) kregen we college van een ondernemer, een heel normale vent. Hij vertelde over zijn bedrijf, zijn omzet van 2 miljoen, 15 man personeel.. Best een goedlopend bedrijf. Hij stelde ons via zichzelf de vraag ‘hoe heb ik dat nou gedaan?’ en gaf als antwoord: ‘ik heb gezocht naar iets wat iedereen nodig heeft.’ In zijn geval waren het sokken waarmee hij succesvol werd. Zijn advies? Zorg dat je gebruik maakt van de mensen in je omgeving. Ofwel, schakel je netwerk in en ben niet bang om iets van iemand aan te nemen.’

Voorbeeld
‘Een Amsterdam Dance Event of Incubate.. Dat beeld zien we ook voor ons in het vijfjarenplan van Spatial. Een decentraal festival op verschillende plekken, waar feesten maar ook masterclasses plaatsvinden. Kennis en inspiratie hiernaartoe halen, om succesverhalen met studenten te delen.’

Plan
‘Waar we het hardst aan werken, maar wat niet één-twee-drie gedaan is, is dat mensen hopelijk over 10 jaar zeggen ‘er komt een bepaald geluid uit Den Bosch’. Letterlijk dus, een specifiek type house wat hier gemaakt en gedraaid wordt. En dat er een schare nieuwe muzikanten en DJ’s opstaat – daarvoor rollen we met Spatial vanaf volgend jaar ook een educatief programma uit. Gevolgd door een independent platenlabel, als derde pijler, waar talent kan aankloppen voor tips. Maar dat is iets voor op de lange termijn.’

Obstakels
‘Wat me tegenhoudt? Vrij weinig, eigenlijk. Misschien dan toch dat de stad leegloopt en dat er geen voedingsbodem blijkt te zijn voor wat wij willen gaan doen. Maar.. Iets anders niet. Ik ben niet echt bang aangelegd of zo. En stoppen met ondernemen zie ik ook niet gebeuren. Misschien door een fysieke handicap, als het echt moet. Of als ik een hele vette baan aangeboden krijg bij Lowlands.’ Dat.

Keuze

‘De eerste keer GIF, dat was denk ik het moment dat ik besloot om hier te blijven. Ik had toen een baantje bij een softwarebedrijf in Boxtel, 2013 was dat, en vulde mijn vrije tijd met de lobby rondom vergunningen voor GIF. Dat was na mijn reis door Azië en Nieuw-Zeeland. Ik heb voor hen nog even gefreelanced, maar uiteindelijk ben ik ermee gestopt. Stichting opgericht en me volledig op GIF en andere evenementen gestort.’

Behoefte
‘Om het lokaal levendig te houden. Je kunt volgens mij op veel plekken dingen gaan doen, maar waarom niet gewoon beginnen waar je ook woont? Daar starten om een verandering in gang te brengen. En toch ook proberen een plekje te veroveren.’

Moeilijk
‘Constant het initiatief moeten nemen, dat is wel eens lastig. Als je zelf stil zit, staat alles stil. De automatische piloot bestaat niet. Zit je een half jaar lang niet lekker in je vel, dan is dat shit, er gebeurt dan niks. Je moet gewoon: wéér die telefoon oppakken, opnieuw aan de slag met een idee. Zonder echt te weten waar je aan begint. En toch is dat juist ook wat ik er leuk aan vind.’

Sparren
‘Een dag op pad met Leon van Rooij (o.a. STRP festival, AKV St. Joost en Playgrounds Festival), met hem zou ik wel eens van gedachten willen wisselen. Hij onderneemt ook in Brabant (o.a. Tilburg, Eindhoven). Of een Richard Branson natuurlijk, hij heeft een heel vette visie op ondernemen. Dat is wel een cliché antwoord, maar hij zegt dan ook echt goede dingen. Over de funfactor en kwaliteit bijvoorbeeld. Ja.. met hem zou ik wel eens wat tijd door willen brengen.’

Met veel ambitie voor de stad organiseert Nils Dierx (29) samen met broer Ivo en goede vrienden een aantal evenementen (o.a. Glow, Klub KMPKT, Spatial, GIF) in Den Bosch, om de elektronische muziek ook hier voet aan de grond te laten krijgen. Daarnaast runde hij Studio PK14 en nu het Drie Mollen Project (voormalig EKWC): broedplaatsen waar ondernemerschap en samenwerking op creatief vlak centraal staan.

> www.glowmusic.nl
> www.facebook.com/Glow.Music.Events
> www.facebook.com/Drie.Mollen.Project

Tekst: Meggy Althuizen
Fotografie: Monique van de Wijdeven
Meer #ruimdenkers op de projectpagina en het Facebookalbum van RUIM.

’Je hebt iets in je hoofd, je bent er enthousiast over, dan moet je er ook meteen mee aan de slag.’ 

—

Geluk
Ze lacht. ‘Wij worden allebei heel blij van een drukke zaterdag. Je wilt uiteindelijk toch dat er mensen in je winkel zijn die dingen kopen of alleen al enthousiast zijn over je aanpak en spulletjes.’ En het mooiste moment op zo’n drukke zaterdag? ‘Dat iemand Koekwaus uitkiest, op zoek naar een speciaal cadeautje voor familie of vrienden, en het dan ook nog kunnen vinden – dat is echt te gek. Dan denk je toch even: dit hebben wij met z’n tweetjes bedacht!’ 

Drijfveer
‘Het begon een beetje bij mij. Na drie totaal verschillende studies – sociaal pedagogische hulpverlening, winkelvormgeving en eventmanagement – ben ik in de horeca gaan werken. Dat ligt me goed en combineerde ik tot voor kort met de winkel. Toch was het antwoord op de vraag ‘wil ik dit over 10 jaar ook nog?’ overduidelijk negatief, dus moest ik gaan bedenken wat dan wél mijn doel was. Een eigen zaak leek me wel wat, omdat ik altijd alles leuk vind, maar niet snel blijvend geboeid ben. Mijn zus stelde voor het samen te doen: allebei parttime werken en daarnaast bouwen aan een conceptstore.’ En waarom dan een winkel? ‘Dat past wel bij ons. We misten iets als Hutspot (Amsterdam) in Den Bosch: een fijne winkel met heel verschillende maar gave producten voor leuke prijzen. Anders dan anders. Daar zagen we een kans.’

Begin
‘We hebben met z’n tweeën veel gebrainstormd en hakten uiteindelijk in oktober 2013 de knoop door. Zeker toen we dit pand op het oog hadden, wisten we: we gaan ervoor! In februari 2014 kregen we de sleutel en al half maart konden we open. We zijn doeners en wilden meteen beginnen de winkel in te richten, maar zoveel andere dingen moeten eerst: Kamer van Koophandel, Belastingdienst, administratieve voorbereiding.. Op een bepaald moment zeiden we zelfs ‘dit is helemaal niet wat we leuk vinden’. Maar ja, die achterkant is ook belangrijk.’ 

Ondernemerschap
‘Had ik nooit gedacht! Tijdens mijn studie eventmanagement werd ondernemerschap enorm gestimuleerd en toch zag ik het echt niet voor me. Voor een baas werken, dat had in mijn ogen zoveel voordelen..’ En nu? ‘Nu zie ik het wel anders. Vrijheid, eigen keuzes kunnen maken, creëren.. Tegelijkertijd heeft dat ook z’n mindere kanten, want het werk is nooit klaar. Als ik ’s avonds thuis kom, ben ik nog steeds met de winkel bezig.’

Twijfels
‘Waar zijn we aan begonnen? Gaan we dit echt doen? Dat hebben we middenin de rompslomp van regels, zoektocht naar rechtsvorm en andere noodzakelijkheden wel eens gedacht, ja. Dat je je in zaken moet verdiepen die je niet kent, niet gewend bent, dat voorzie je niet wanneer je het plan opvat een eigen zaak te openen.’ Maar nooit hebben de zussen getwijfeld aan hun ambitie. ‘We wisten dat we dit moesten doorstaan om te kunnen doen wat we willen.’ 

Compliment
‘Echt bijzonder voelt het voor ons als mensen die we niet persoonlijk kennen hier blijven komen. Zij komen niet voor ons, of om ons een plezier te doen. Dat er inmiddels iedere dag wel iemand binnenloopt die we kennen ‘van de winkel’, dat is voor mij een compliment.’

Vroeger
‘Als kind was ik onrustig, snel afgeleid, onzeker en ook vrolijk. Ja.. Die positieve instelling hebben m’n zus en ik allebei, het vormt ons zeker als ondernemer. En ergens voor de volle 100% voor gaan. Zelfs toen ik parttime in de horeca werkte, dan was ik met al mijn aandacht daar en denk ik niet aan de winkel.’ Past niet in de categorie ‘snel afgeleid’.. ‘Klopt, dat is wel minder geworden denk ik. Al ben ik nog steeds een onrustig persoon en kan ik niet goed stilzitten. Als ik een vrije dag heb, zie je mij echt niet thuis op de bank hangen en tv kijken. Dat vind ik zó zonde van de tijd! Voorheen, toen ik nog fulltime in de horeca werkte, ging ik in mijn vrije tijd thuis wat rommelen, even lekker de stad in, tv kijken.. Nu wil ik zo’n dag van ’s ochtends 9 tot ’s avonds 7 echt helemaal gevuld hebben met praktische dingen: mijn huis poetsen, boodschappen, sporten, etc.. Allemaal moet dat dán gebeuren.’ 

Ontspannen
‘Leuke dingen doen. Ik kan er echt van genieten om lekker uit eten te gaan of even een wijntje drinken met vrienden of familie. Nu ik het zeg, denk ik ‘jeetje, dat doe ik te weinig’.. Misschien juist doordat het zo weinig voorkomt, word ik er echt heel vrolijk van.’ Iets leuks met de juiste mensen. ‘Volgens mij wordt je kringetje met mensen die belangrijk voor je zijn ook wel wat kleiner wanneer je weinig tijd hebt. Prioriteiten zijn sneller gesteld. En de mensen die overblijven, worden dan nog waardevoller. Zij zullen het ook altijd begrijpen als ik een keer niet kan omdat het koopzondag is, of als ik bij drukte door moet werken in de winkel. Gelukkig maar, want dat zij achter ons staan, maakt dat we dit kunnen doen.’ 

Angst
‘Dat we het niet redden. Al ben ik daar steeds minder bang voor. In het begin voel je bij elke stap dat je met iets nieuws bezig bent en rijst telkens de vraag of er genoeg animo is, of je het vol zult houden. We hebben de cyclus van een jaar, met alle schommelingen in seizoenen, nu een keer gehad en hebben daardoor meer vertrouwen. Dat mensen onze winkel nog steeds blijven vinden, geeft rust. Nu maken we ons druk om het assortiment in de winkel: hebben we genoeg nieuwe spulletjes, zit er voldoende tussen van wat mensen nog niet kennen en blijft het enthousiasme van onze klanten? Het is anders dan die baan in loondienst: dit blijft superspannend. Je moet er elke dag zelf keihard voor werken om het goed te laten gaan, te laten blijven bestaan.’ 

Samen met haar zus runt Marlou (29) een creatieve conceptstore in de Vughterstraat: Koekwaus. Met hun wortels in Den Bosch vonden de meiden het tijd voor een andere beweging in de binnenstad en hebben ze de handschoen opgepakt om dat wat hen in andere steden zo positief verraste naar Brabant te halen. En, om jonge ontwerpers een etalage te geven in het hart van onze provinciale hoofdstad!

> www.koekwausdenbosch.nl
> www.facebook.com/koekwausdb073

Tekst: Meggy Althuizen
Fotografie: Monique van de Wijdeven
Meer #ruimdenkers op de projectpagina en het Facebookalbum van RUIM.